Στιγμές σαν και αυτές, απλές στιγμές για τους περισσότερους, συνηθισμένες, χωρίς την πρέπουσα σημασία, καταφέρνουν να σε κάνουν να βουρκώσεις. Το Rectify το χει' αυτό. Μητέρα γιος λιάζονται στην παραλία. Με τα καρεκλάκια τους και το σνακ στην τσάντα. Απλά στιγμιότυπα που τα ζούμε χωρίς πολλές φορές να δίνουμε και ιδιαίτερη σημασία. Τα θεωρούμε δεδομένα. Και όμως, για όλους εμάς που βλέπουμε το Rectify μας κάνει να βουρκώσουμε καθώς είκοσι χρόνια και βάλε είχαν να μοιραστούν μία ημέρα μαζί. Να νιώσουν την άμμο στα δάχτυλα των ποδιών τους και να αφήσουν τον ήλιο να τους αγκαλιάσει. Να μη σκεφτούν ότι είναι η τελευταία ημέρα που περνάνε μαζί σαν μάνα με γιο,καθώς ο Daniel δηλώνοντας ένοχος δες και δεύτερο κύκλο η ποινή που του επιβάλλουν είναι να αλλάξει πολιτεία. Για πάντα. Εξόριστος. Για αυτό βουρκώνεις όταν βλέπεις τη θάλασσα. Τον Daniel. Τη Janet να σκουπίζει κοφτά τα δάκρυά της ξέροντας ότι ο γιος που έχασε, ξαναβρέθηκε μόνο για να τον χάσει ξανά.
Θα επιλέξει τη μάνα του στο δρόμο προς το άγνωστο. Όχι την Amantha. Είμαι σίγουρος ότι και να μπορούσε ούτε την Τawney. Το μοναδικό φάρο που θα μπορούσε να στηριχτεί είναι η Janet. O συνδετικός κρίκος με τον έξω κόσμο θα είναι πάντοτε η μητέρα του. Και η κουζίνα που ξεκίνησε να ενώσει και πάλι την οικογένεια αυτή. Ο Daniel με το δικό του πληγωμένο τρόπο προσπαθεί να δείξει ότι είναι εδώ. Με σάρκα και οστά. Broken αλλά έτοιμος να προσπαθήσει. Να βοηθήσει έστω και μετά από τόσα χρόνια. Nα φτιάξει επιτέλους τη σωστή κουζίνα που επιθυμούσε τόσο πολύ η μητέρα του.
Στον τρίτο κύκλο ο Daniel θα αναλάβει να φτιάξει την πισίνα του συγκροτήματος που μένει η αδελφή του Amantha. Ο δικός του τρόπος να την ευχαριστήσει για τα τόσα χρόνια που βρίσκεται στο πλάι του. Για τη σύντομη συγκατοίκηση λίγο πριν φύγει. Ο τρόπος του σιωπηλού Daniel.
Μόνος του. Αυτός και μια άβαφη πισίνα.
Φτιάξε την πισίνα, την κουζίνα, και ο κόσμος θα αρχίσει να κυλά και πάλι στους ανθρώπινους ρυθμούς του.Η Αmantha θα σταματήσει να ασχολείται μαζί του και θα συνεχίσει οτιδήποτε κάνει.
Θα γυρίσει τη πλάτη της στην άρνηση του αδελφού της να παραδεχτεί την αθωότητά του και θα συνεχίσει αυτό που νομίζει ο Daniel για ζωή. Χωρίς complications. Χωρίς αυτόν και τον πόνο που έχει προκαλέσει στην οικογένειά του. Κάπως έτσι σκέφτεται και η Τawney. Μοναχικά. Εγωιστικά.
Το περίεργο με τον τρίτο κύκλο είναι ότι ενώ κάνει focus τόσο στον Daniel όσο και στην Tawney δε μοιράζονται μαζί ούτε μια σκηνή. Διαφορετικά μονοπάτια με ίδια όμως πορεία, soul search σε damaged ψυχές που κάποια αόρατα γρανάζια τους παρακινούν να συνεχίσουν προς μια εξιλέωση και ας έχουν γύρω τους υπόλοιπους σκιές και φαντάσματα στον φανταστικό τους κόσμο. Trailer.
Έντονα συναισθηματικά τρίτος κύκλος με μόνο έξι επεισόδια να φιγουράρει ως μια σειρά χαμηλών τόνων αλλά με πολύ έντονη δυναμική. Έξι επεισόδια που σου αφήνουν τη γεύση της ολοκλήρωσης και μιας θεατρικής παιδείας που δύσκολα θα βρεις σε σειρές ''δωματίου.'' Ανανεώθηκε για τέταρτο κύκλο καθώς παραμένει η πρώτη και η καλύτερη σειρά του Sundance.
9.5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου